Verhuisperikelen

Waarschijnlijk zijn de meeste mensen wel op de hoogte dat we gaan verhuizen. Vlak voor het nieuws over Megan hadden we ons huis verkocht (in twee weken tijd, wat nou crisis) en een nieuw huis gekocht.

Natuurlijk achteraf ontzettend vervelend allemaal, graag wilden we de verkoop terugdraaien maar dat lukte niet. Ook wel begrijpelijk. Wel hebben we de kopers gevraagd of ze een maandje later wilden passeren dan afgesproken (3 augustus). Dat willen ze niet want ze kunnen dan een paar dagen minder vrij nemen. Blijkbaar kunnen ze zich niet voorstellen hoeveel er op Megan en het hele gezin afkomt in deze tijd. Ik had graag Megan in de zware periode van chemo wat meer stabiliteit willen geven in haar eigen omgeving, met haar eigen vriendjes. Dat lukt dus niet... Wat het voor mij onbegrijpelijk maakt is dat deze mensen hun eigen huis nog niet eens kwijt zijn!

Door alles wat er gebeurt is de afgelopen maand is ook het werk rondom de verhuizing blijven liggen. Bijvoorbeeld het regelen van de hypotheek. Heel simpel gezegd is die een maand vertraagd. Met als gevolg dus dat de oorspronkelijke passeerdatum voor het nieuwe huis (1 juni) niet gehaald kon worden.

We gaan nu voor 1 juli. Dan hebben we dus maar 20 werkdagen de tijd om een volledig casco huis helemaal in orde te krijgen: vloeren, wanden, toiletten, badkamer, keuken, alles moet nog gedaan worden. Op zich moet het kunnen, maar dan moeten bepaalde zaken wel meewerken.

Ik zou veel zelf gaan doen, dat lukt nu niet. Er moeten dus veel aannemers of 'mannetjes' geregeld worden. En dat kan pas als we zekerheid hebben over de datum dat de hypotheek rond is en we bij de notaris kunnen passeren. Een kip-ei situatie dus. Onze hypotheekbank doet er alles aan om zo snel mogelijk de papier naar de notaris te sturen.

Om toch wat zekerheid in te bouwen heb ik de projectontwikkelaar gevraagd of (als we inderdaad in die 10% terecht komen dat de hypotheekbank niet snel genoeg is) we toch de sleutel kunnen krijgen op 1 juli. Zodra dat niet definitief is kan ik namelijk geen data afspreken met de aannemers voor het werk in het huis.

Jammer genoeg wordt er tot nu toe nog niet meegewerkt. Het antwoord is tot nu toe twee maal geweest "nee, we geven geen sleutel omdat u in theorie dan de woning kunt kraken".

Voor mij voelt het alsof ik met m'n rug tegen de muur sta, op drijfzand. Ik kan geen kant op doordat ik niemand definitief kan inplannen. De tijd verstrijkt wel en het word ook vakantieperiode. Ik ben bang dat we voor al het werk straks niemand ingeplanned hebben en dus een casco huis in moeten met een ziek kind. Het enige stromende water is de buitenkraan, er zit zelfs nog geen toilet in.

Ik hoop dat we deze week een beetje geluk tegen gaan komen en dat óf de hypotheek rond is óf Koopmans met een sociaal bericht komt.