vrijdag 19 november 2010

Kanjers

Megan is en blijft een kanjer. Ze heeft de zenuwpijnen inmiddels weer overwonnen en heeft afgelopen donderdag een nieuwe chemokuur gehad. Deze keer Asparaginase. Deze chemo is berucht om zijn nare bijwerkingen met eventuele shocks en erger. Megan heeft in het geheel niets laten merken, zelfs geen verhoging! Thuis is ze steeds meer aan het omturnen van 'boos' en 'verdrietig' naar vrolijk. Ze maakt gedichtjes, vertelt en bedenkt moppen en doet aan alles mee. Echt super dus!

Wat wel naar was, was de planning (of beter gezegd, geen planning) van het ziekenhuis. Met nog twee kinderen en een drukke baan is er nou eenmaal veel te plannen. Michael moet slapen, Melanie moet van en naar school gebracht en ik had een offertetraject met externe afspraken. Dus afgesproken om rond 11:00 geholpen te worden. Dat werd dus veel later waardoor alles uitliep. Uiteindelijk is alles toch weer goed gekomen met buren die wilden bijspringen met babyfoons en school die Melanie vast wilde houden. Toch levert het veel, heel veel stress op. Vooral voor Magda die er direct mee te maken heeft op die momenten. Zij is dus ook een kanjer dat ze iedere keer weer alles rond krijgt!

En als we dan toch bezig zijn: ik heb ook groot respect voor Melanie en Michael. Zij blijven lekker vrolijk bezig met hun eigen dingen terwijl ze ook duidelijk betrokken zijn bij wat er allemaal gebeurt. Natuurlijk blijven ook wij ze voldoende aandacht geven op de momenten dat het kan.

zondag 14 november 2010

Derde chemokuur in de reeks (van 80)

Afgelopen donderdag heeft Megan weer een chemokuur gehad. Deze keer kreeg ze Doxorubicine en Vincristine.

Als verassing kregen we te horen dat ze ook Immunoglobuline kreeg toegedient. Dit zijn in feite antistoffen die Megan helpen gezond te blijven in de winter. Ze is tenslotte een stuk vatbaarder voor ziektes en griep door de chemokuren. Het nare aan deze verrassing was dat dit middel in 3 uur tijd moet inlopen via het infuus. We dachten na 2 uur weer weg te mogen, dat werd dus 6 uur! Toch hield Megan zich fantastisch. Ze heeft met een kleiner jongetje gespeeld en hem een hele tijd voorgelezen.

De Vincristine begint weer behoorlijk vervelend te doen. Megan's zenuwstelsel is blijkbaarg erg gevoelig voor de chemokuren. Daarom mag ze zelfs Ara-C niet meer hebben, ze heeft in de eerste periode immers een grote uitval gehad aan de linkerkant van haar lichaam.

Megan heeft na deze behandeling al een paar dagen last van haar tong, een prikkelend en tintelend gevoel. Vandaag werd het echter erger. Ze heeft nu pijn in haar tong, kaken en wangen. Vandaar dat we het ziekenhuis gebeld hebben. Zij gaven aan dat dit echt een bekende bijwerking is van Vincristine en dat we haar goed in de gaten moesten houden. Vooral het slikken en ademhalen moeste we continu in de gaten houden. Daarnaast hebben ze een nieuw medicijn voorgeschreven dat de zenuwpijnen minder moet maken: Gabapentin. Eerst dit dus maar even op gaan halen bij de dienstapotheek!