Derde chemokuur in de reeks (van 80)

Afgelopen donderdag heeft Megan weer een chemokuur gehad. Deze keer kreeg ze Doxorubicine en Vincristine.

Als verassing kregen we te horen dat ze ook Immunoglobuline kreeg toegedient. Dit zijn in feite antistoffen die Megan helpen gezond te blijven in de winter. Ze is tenslotte een stuk vatbaarder voor ziektes en griep door de chemokuren. Het nare aan deze verrassing was dat dit middel in 3 uur tijd moet inlopen via het infuus. We dachten na 2 uur weer weg te mogen, dat werd dus 6 uur! Toch hield Megan zich fantastisch. Ze heeft met een kleiner jongetje gespeeld en hem een hele tijd voorgelezen.

De Vincristine begint weer behoorlijk vervelend te doen. Megan's zenuwstelsel is blijkbaarg erg gevoelig voor de chemokuren. Daarom mag ze zelfs Ara-C niet meer hebben, ze heeft in de eerste periode immers een grote uitval gehad aan de linkerkant van haar lichaam.

Megan heeft na deze behandeling al een paar dagen last van haar tong, een prikkelend en tintelend gevoel. Vandaag werd het echter erger. Ze heeft nu pijn in haar tong, kaken en wangen. Vandaar dat we het ziekenhuis gebeld hebben. Zij gaven aan dat dit echt een bekende bijwerking is van Vincristine en dat we haar goed in de gaten moesten houden. Vooral het slikken en ademhalen moeste we continu in de gaten houden. Daarnaast hebben ze een nieuw medicijn voorgeschreven dat de zenuwpijnen minder moet maken: Gabapentin. Eerst dit dus maar even op gaan halen bij de dienstapotheek!