Weer even een update

Pfoe, wat is het ontzettend druk op het moment door het nieuwe huis. Gelijktijdig gebeurt er ook heel veel met Megan dus even een update.

Megan is afgelopen zaterdag begonnen met haar laatste week van het tweede protocol. Dat houdt dus in: 4 maal een Ara-C push. Helaas ging het deze keer niet helemaal goed. De eerste behandeling gebeurt altijd in het VU zodat ze kunnen controleren of ze kwalificeert voor de behandeling. Op zich deed ze dat hoewel haar trombo's erg laag waren: 19 namelijk.

Na de toediening maakten Megan en Magda zich klaar om naar huis te gaan toen Megan aangaf dat haar tong raar voelde. Ze kon ook moeilijker praten. Dus gingen ze terug naar de arts. Met de minuut kon Megan slechter praten totdat ze helemaal niet meer verstaanbaar was.

Het vervelende was dat dit een bijwerking was waar de artsen nog nooit mee te maken hadden gehad. Uiteindelijk bleek in de literatuur beschreven te staan dat deze bijwerking kan voorkomen bij een te hoge dosering. Dat op zich is zeer onwaarschijnlijk om dat iedere stap bij de bereiding en toediening van het medicijn wordt gedaan door twee personen.

Er was verder weinig aan te doen dan wachten... Op een gegeven moment werd het weer wat beter en na ruime observatie mochten ze naar huis.

Thuis was het nog niet ideaal doordat Megan voor het eerst echt behoorlijk misselijk werd.

De volgende dag (zondag dus) moesten ze weer naar het VU (normaal gesproken mag deze push in Almere gegeven worden, maar nu niet door de bijwerking). De artsen hadden veel contact gehad met andere oncologen van andere ziekenhuizen omdat ze bang waren dat de bijwerkingen heftiger konden zijn deze keer.

Daarom was er een heel leger paraat: de oncoloog was aanwezig, beademing was voorhanden, de neuroloog stond standy-by en de intensive-care was ingelicht. Daarbij was het idee opgevat om geen push te geven, maar de Ara-C via een infuus in een uur te laten inlopen.

Gelukkig ging in het ziekenhuis alles goed. Een hele oplichting. Helaas bleef het niet helemaal goed... In de auto moest Megan overgeven en dat ging thuis nog een keer of 4 door. Ik vind het heel erg voor haar vooral ook omdat ze bang is als ze moet overgeven. Het enige dat we kunnen doen is Zofran geven en bij haar zijn. En dat zijn we dus! Sterkte meissie!

Wat het huis betreft: Opa en oma hebben dit weekend geholpen. We hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt bij het leggen van de vloer op de eerste en tweede verdieping. Bijna klaar... We hebben ook wat tegenslag, de vloer beneden is namelijk niet voldoende recht. Daardoor moest deze geegaliseerd worden met egaline. Omdat het zo warm was droogde de egaline zo snel dat we met twee man aan de slag moesten: de tegelzetter verwerkte het in huis en ik mixte de egaline. Uiteindelijk heb ik 1000 KG gemixt en naar binnen gesjouwd. Leuk dagje dus ;-).